فاکتور رشد اندوتلیال عروقی D (VEGF-D)، همچنین به عنوان شناخته شده است c-fosفاکتور رشد القا شده (FIGF)، یک گلیکوپروتئین ترشح شده از خانواده VEGF/PDGF است. VEGF ها رگ زایی و لنفانژیوژنز را در طول رشد و رشد تومور تنظیم می کنند و با هشت باقی مانده سیستئین حفظ شده مشخص می شوند که ساختار گره سیستین را تشکیل می دهند. VEGF-C و VEGF-D، که دارای هویت توالی اسید آمینه 23٪ (aa) هستند، به طور منحصر به فردی به عنوان پیش پروتئین هایی بیان می شوند که حاوی پسوندهای طولانی پروپپتید N- و Cterminal در اطراف حوزه همسانی VEGF (VHD) هستند. پردازش پروتئولیتیک پیشپروتئین 354 aa VEGF-D یک پروتیین ترشحی ایجاد می کند. پردازش بیشتر توسط پروتئازهای سرین خارج سلولی، مانند پلاسمین یا پروپروتئین کانورتازهای شبه فورین، VEGF-D بالغ را تشکیل می دهد که متشکل از همودایمرهای 42 کیلو دالتون غیرکووالانسی از 117 aa VHD است. VEGF-D انسان بالغ به ترتیب 94٪، 95٪، 99٪، 97٪ و 93٪ هویت aa با VEGF-D موش، موش، اسب، سگ و گاو دارد. در ریه، قلب، عضله و روده کوچک بزرگسالان بیان می شود و بیشتر در ریه ها و پوست جنین بیان می شود. VEGF-D موش و انسان لیگاندهای گیرنده VEGF 3 (VEGF R3 که Flt-4 نیز نامیده می‌شود) هستند که در بین گونه‌ها فعال هستند و هنگام پردازش میل ترکیبی بیشتری نشان می‌دهند. VEGF-D انسانی فرآوری شده همچنین یک لیگاند برای VEGF R2 است که Flk-1 یا KDR نیز نامیده می شود. VEGF R3 به شدت در سلول های اندوتلیال لنفاوی بیان می شود و برای تنظیم رشد و تمایز اندوتلیوم لنفاوی ضروری است. در حالی که VEGF-C لیگاند حیاتی برای VEGF R3 در طول رشد لنفاوی جنینی است، VEGF-D بیشتر در بلوغ لنفاوی نوزاد و رشد استخوان فعال است. هر دو لنفانژیوژنز تومور را ترویج می کنند.

خواص محصول